Ποιος είναι ένας ρόλος με τον οποίο νιώθεις ότι ταυτίστηκες αρκετά;
Έχω ταυτιστεί με διάφορους ρόλους, σε αρκετά ρεαλιστικά θεατρικά πλαίσια, όπως ήταν η αγαπημένη μου Τζο Μαρτς από τις Μικρές κυρίες, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Χατζηαθανασίου. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι αυτή η γυναίκα, η Τζο, ήταν ριζοσπαστική, αντιστασιακή, ατίθαση, και ατρόμητη στους καιρούς της. Από την άλλη και ως περφορμερ έχω ταυτιστεί –λίγο οξύμωρο η περφορμανς και η ταύτιση- ως instructor spin class στην performance MUSES, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Κανελλοπούλου.
Σε αυτή την περίπτωση η ταύτιση ήταν αναπόφευκτη καθώς ήταν κάτι που ιδεολογικά, πολιτικά, ως γυναίκα φεμινίστρια με αφορούσε και όλη η διαδικασία της έρευνας που έγινε για να υλοποιηθεί η παράσταση αυτή ήταν κάτι το οποίο με απασχολούσε άμεσα και εμπλεκόμουν προσωπικά.
Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που ήξερες ότι ήθελες να ακολουθήσεις την υποκριτική σαν καριέρα;
Ξέρω σίγουρα πως ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό
μου σε μια εργασία ρουτίνας, καθημερινά, το ίδιο ξανά και ξανά, κάποιο γραφείο. Χωρίς καθόλου τα υποτιμώ αυτά τα
επαγγέλματα. Ίσως οι «Μοντέρνοι καιροί», με τον Charlie Chaplin να ξεκαθάρισαν μέσα μου το γιατί όχι σε αυτό το μοτίβο εργασίας, γιατί όχι σε αυτή τη βιομηχανοποιημένη εποχή.
Το θέατρο είναι ένα μέσο να συνδιαλλαγείς, αυτό ήθελα πάντα να κάνω. Να επικοινωνώ, να συνδιαλέγομαι, να συνδιαμορφώνω. Σε αυτά τα φαινόμενα που κυρίως βασίζονται στο συλλογικό εκεί στρέφομαι πάντα και αυτό είναι για εμένα η τέχνη, το θέατρο, το σινεμά. Και όπως λέει ο Γκυ Ντεμπορ «Το θέαμα δεν είναι ένα σύνολο εικόνων, αλλά μια κοινωνική σχέση ατόμων μεσολαβημένη από εικόνες».
Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να παίξεις σε οποιαδήποτε έργο από το παρελθόν, ποιο θα ήταν και γιατί;
Αν γυρνούσα πίσω στο χρόνο, το χρόνο θα πήγαινα μάλλον να γνωρίσω τον Antonin Artaud, να δω τί σημαίνει το Θέατρο της σκληρότητας για το οποίο μίλησε σε εκείνη την εποχή, θα είχαμε πολλά να πούμε και πολλά να μάθω για αυτόν τον νομοτελειακά κακό κόσμο που προασπιζόταν και με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο τον διακρίνω και εγώ.
Ποια είναι η συμβουλή που θα έδινες στον εαυτό σου αν ξεκινούσες τώρα με την υποκριτική;
Αν ξεκινούσα τώρα θα έκανα τα ίδια λάθη, τα ίδια σωστά, θα έδινα τον ίδιο αγώνα, δεν θα άλλαζα κάτι, αν γεννιόμουν σε άλλη θέση ταξικά ίσως να κάναμε άλλη συζήτηση ίσως να είχα άλλους στόχους και άλλες δυνατότητες. Ίσως…
Για να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη κατεβάστε τώρα την εφαρμογή μας Colors Magazine πατώντας ΕΔΩ και βυθιστείτε σε έναν κόσμο τέχνης.
Δείτε μέσα στο μυαλό ταλαντούχων καλλιτεχνών και δημιουργών μέσα από αποκλειστικές συνεντεύξεις σχετικά με τις καλλιτεχνικές τους προσεγγίσεις, την έμπνευση και φιλοδοξίες τους. Αποκτήστε μια μοναδική οπτική γωνία στον κόσμο της τέχνης.
Φωτογραφία: https://www.instagram.com/amalia_myl/
Ακολουθήστε Την Ειρήνη Δένδη: https://www.instagram.com/irene_dendi/
